یکی از رایج ترین اشتباه های سخنرانان حفظ کردن کلمه به کلمه متن است.

در این آموزش قصد داریم در رابطه با این اشتباه رایج صحبت کنیم و دلایل منع آن را با شما در میان بگذاریم.

این آموزش صوتی را در زیر بشنوید:

 متن این فایل صوتی را در زیر بخوانید:

به نام خداوند بخشنده و مهربان.

سلام خدمت مخاطبان عزیز و ارجمند مرکز مهارت اوج و رادیو مهارت.

قصد دارم یک فایل دیگر از سری فایل های اشتباه های رایج در سخنرانی را تقدیم شما کنم.
یکی از اشتباهات رایج در سخنرانی که نتایج بسیار بدی را به همراه دارد، حفظ کردن کامل متن سخنرانی به صورت کلمه به کلمه هست؛ که حتی به نظر من از روخوانی هم بدتر است. دلایل این عرض خودم را خواهم گفت. دلیل اصلی حفظ کردن کلمه به کلمه متن این هست که ما می ترسیم متن سخنرانی مان یادمان برود و به خاطر این ترس فراموشی، به دام حفظ کردن می افتیم. اما باید بدانیم که حفظ کردن کلمه به کلمه تأثیرات بسیار بدی در سخنرانی ما خواهد داشت. اول اینکه حفظ کردن کلمه به کلمه انرژی بسیار زیادی از مغز ما می گیرد و آن انرژی که باید در هنگام سخنرانی صرف ارتباط چشمی، کنترل زبان بدن، توجه به مخاطب بشود، باید برای یادآوری کلمات صرف بشود و خود به خود آن قسمت از سخنرانی مان کمرنگ تر می شود. حفظ کردن کلمه به کلمه باعث می شود سخنرانی ما طبیعی نباشد. باعث می شود سخنرانی در لحظه نباشد. باعث می شود ما نتوانیم واکنش های خوبی با اتفاقات لحظه سخنرانی مان داشته باشیم. شاید یک اتفاقی افتاد. کسی سؤالی پرسید، کسی یک جمله ای را گفت و من باید در لحظه به آن جمله یا اتفاق پاسخ مناسب را بدهم. اما چون مغز من درگیر یادآوری هست، کلاً فراموش می کنم. اگر ما داریم متن سخنرانی مان به صورت کلمه به کلمه حفظ می کنیم، باید به این نکته واقف باشیم که فراموش کردن یک کلمه یا یک جمله از آن متن نظم کلی ذهن ما را از بین می برد و این موضوع با استرس زیاد، خودش را بروز می دهد.
نکته دیگر اینکه من سخنرانی حرفه ای باید بدانم اگر متن سخنرانی خودم را حفظ کردم، مخاطب من کاملاً متوجه این موضوع می شود و اگر از او بپرسیم که سخنرانی چطور بود، احتمالاً جملاتی از این دست به ما خواهد گفت: "معلوم بود که متن حفظ شده، معلوم بود که مصنوعی هست، معلوم بود داشت دنبال جملات از قبل تعیین شده می گشت و معلوم بود که حواسش به شرایط نبود" هرچند برخی از مدرس ها و صاحب نظران حوزه سخنرانی قائل به این موضوع هستند که می توان سخنرانی را حقظ کرد و یکی از روش های آمادگی برای سخنرانی، حفظ کردن کلمه به کلمه سخنرانی هست؛ اما نظر بنده بیشتر به سمت حفظ کردن مسیر سخنرانی هست؛ چرا که سخنرانی یک جریان زنده هست، سخنرانی درقبال اتفاقاتی که در محیط درحال افتادن هست، در قبال واکنش هایی از سوی مخاطبان، باید واکنش از خودش نشان بدهد. و من اگر به عنوان یک سخنران فقط درگیر یادآوری کلمات، جملات و عبارات حفظ شده خودم باشم، قطعاً نمی توانم یک سخنرانی جاری و زنده به مخاطبان خودم ارائه بدهم.
امیدوارم که در صحنه سخنرانی های خودتان همیشه با موفقیت روبرو باشید و بتوانید سخنرانی های خوبی را ارائه بدهید. تا فایل بعد همه شما را به خدای بزرگ می سپارم. موفق و پیروز و در اوج باشید.