در این بخش می توانید به شعرهای کاربردی بسیاری دست پیدا کنید و با استفاده از آن ها صحبت خود را تزیین کنید
شعرهای این بخش به صورت مداوم به روز رسانی خواهند شد
در ساغر تو چیست که با جُرعه نخست *** هُشیار و مست را همه مدهوش می کنی
هوشنگ ابتهاج
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
به ناز و نعمت باغ بهشت هم ندهم *** کنار سفره ی نان و پنیر و چای تو را
هوشنگ ابتهاج
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
متاع کفر و دین بی مشتری نیست *** گروهی آن، گروهی این پسندند
باباطاهر
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
از اضطراب کار مهیا نمی شود *** سیل از دویدن است که دریا نمی شود
علیرضا تجلی
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
گر مرد رهی غم مخور از دوری و دیری *** دانی که رسیدن هنر گام زمان است
هوشنگ ابتهاج
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
این دُر همیشه در صدف روزگار نیست *** می گویمت، ولی تو کجا گوش می کنی
هوشنگ ابتهاج
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
در ساغر تو چیست که با جُرعه نخست *** هُشیار و مست را همه مدهوش می کنی
هوشنگ ابتهاج
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
هر چیز که دل به آن گراید *** گر جهد کنی به دستت آید
نظامی
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
همت بلند دار که مردان روزگار *** از همت بلند به جایی رسیده اند
سعدی
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
در گلو می شکند ناله ام از رِقّت دل *** قصه ها هست ولی طاقت ابرازم نیست
هوشنگ ابتهاج
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
شب نگردد روشن از وصف چراغ *** نام فروردین نیارد گل به باغ
مولوی
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
بر مال و جمال خویشتن غَرّه مشو *** کان را به شبی برند و این را به تبی
سعدی
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
خاموشی لبم نه ز بی دردی و رضاست *** از چشم من ببین که چه غوغاست در دلم
هوشنگ ابتهاج
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
گر به دولت برسی مست نگردی، مَردی *** گر به ذلت برسی پست نگردی، مَردی
گر هزاران دام باشد در قدم *** چون تو با مایی نباشد هیچ غم
مولوی
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
مکن ز غصه شکایت که در طریق طلب *** به راحتی نرسید آنکه زحمتی نکشید
حافظ
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
حافظ هر آنکه عشق نورزید و وصل خواست *** احرامِ طوافِ کعبهی دل بی وضو ببست
حافظ
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
افتادگی آموز اگر طالب فیضی *** هرگز نخورد آب زمینی که بلند است
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
دل چو خالی شود از عشق به دور اندازش *** شیشه بی باده چو گردید شکستن دارد
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
این مرد را که باز در تلخی غم است *** مهمان به قند کن، چایت اگر دم است
علیرضا آذر
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
خلق را تقلیدشان بر باد داد *** ای دو صد لعنت بر این تقلید باد
مولوی
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
جدال با منت ای مدعی ز نادانی است *** که تیغ من همه فولاد و آن تو همه حَلَبی است
امیر نوری
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
دود اگر بالا نشید کسر شأن شعله نیست *** جای چشم ابرو نگیرد گرچه او بالا تر است
شست و شاهد هردو دعوای بزرگی می کنند *** پس چرا انگشت کوچک لایق انگشتر است؟
آهن و فولاد از یک کوره می آیند برون *** آن یکی شمشیر گردد، دیگری نعل خر است
گر ببینی ناکسان بالا نشینند صبر کن *** روی دریا کف نشینند، قعر دریا گوهر است